Grzędy - Łągiew - krzyż Kumkowskich

W latach pięćdziesiatych XIX wieku carskie władze osadzały na śródbagiennych wyniesieniach wokolicy Czerwonego Bagna i Choszczcewa skazanych na zesłanie. Podobno osiedlali się też tam uciekinierzy chroniący się przed karą, opowieści o tym zachowały się do dzisiaj w przekazach ustnych. Tak powstała rozrzucona po bagiennych wydmach wieś Grzędy. Mieszkańcy hodowali krowy, konie, pozyskiwali miód z barci, polowali na dziki, sarny, wydry, bobry. Domy budowali sami. Wytwarzali siodła, koła do wozów. Kobiety tkały. Ci co mieszkali przy kanale Woźanawiejskim łowili ryby. Tu chronił w czasie powstania styczniowego się oddział Wawra (Konstantego Ramotowskiego), tu w czasie II wojny działała partyzantka i odbyła się jedna z największych partyzanckich bitew. W sierpniu 1943 Niemcy spacyfikowali wieś, która już nigdy nie  odbudowała się. Dzisiaj po dawnej wsi pozostały stare lipy, grusze, śliwy, studnie, stawek oraz fundamenty po tych nielicznych domach które miały murowane fundamenty. Został także krzyż w miejscu starego sadku Kumkowskich oraz opowieści. Na krzyżu pisze "Pobogosław Boże temu domowi 1938" oraz "Błogosław Panie rodzinie Kumkowskich 1938". Dzisiaj domu, sadku już nie ma, pozostał tylko krzyż pośrodku lasu, ślad po tych którzy dzięki własnej pracy i zaradności trwali w surowych warunakch pośród bagien, a Boga prosili nie o mercedesa wygranego na loterii, tylko o wybawienie od wojen, głodu, zarazy. Podobnie jak i inne podlaskie przydomowe krzyże to świadectwo prostych i pięknych wartości, tradycji odchodzącej w przeszłość.