Kanał Rudzki

Wiatr rozpędzał się wzdłuż Kanału Rudzkiego i gnał przed siebie. Jego mroźny powiew zapisał swój impet w smugach prowadzących wzrok ku linii horyzontu. Woda w kanale ścięła się na tyle raptownie, że jej pomarszczenia utrwaliły się w fakturze lodu. A wiatr poleciał dalej, pozostawiając po sobie wysmagane zimnym pędem lodowe formy i faktury. Na razie pilnuje ich mróz, ale kiedy i on odejdzie to surowe piękno zamieni się w wodę i odpłynie poza linię horyzontu.