Zalotnica - kolaż

Link: http://iwaszko.fotopozytywy.pl/index.php?tag=41

Link: http://iwaszko.fotopozytywy.pl/index.php?album=92&sort=1

Kobieta ze starej, zapisanej na obu stronach, widokówki uwodziła i pobudzała wyobraźnię od pierwszego spojrzenia. Błysk w oczach, ułożenie ręki, uśmiech w połączeniu ze strojem miały urok dyskretnej obietnicy, zaproszenia do gry przekraczającej dozwolone kulturowe konwenanse, która w każdej chwili może z urokliwej zabawy przeistoczyć się w przeżycie na tyle istotne, że pozostawia trwały ślad w duszy. Przeżycie takie zanikając w czasie przeradza się w doświadczenie, po którym wydarzenia nastepujące po nim,mają już dramatycznie inną miarę i znaczenie. Skąd ta refleksja teraz i tutaj ? Może dlatego, że pisząc  dotarłem do takiego właśnie trwałego śladu w duszy, a przecież  zamierzałem zająć się innym tematem. Co takiego urokliwego jest w postaci kobiecej na widokówce, że uczyniłem ją obecną na tylu kolażach i w tylu skojarzeniach, a teraz zawędrowałem w zakamarki przeżyć osobistych. W czym tkwi jej dyskretny urok ? Myślę, że w niedopowiedzeniu, wieloznaczności i obietnicy na tyle ulotnej, że pozostawia miejsce na grę w teatrze wyobraźni, do którego zaproszenie nigdy nie może być zbyt dosłowne. W relnym życiu działa to podobnie. Czasami takie zaproszenie do teatru wyobraźni to początek finezyjnej gry. To, co wydarza się później  kończy się przeważnie na mniej lub bardziej intrygującej grze, ale zdarza się, że pozostawia trwały ślad w duszy.