Agnieszka 16 lat.

Link: http://iwaszko.fotopozytywy.pl/index.php?album=98&sort=1

Link: http://iwaszko.fotopozytywy.pl/index.php?album=127&sort=1

Link: http://iwaszko.fotopozytywy.pl/index.php?tag=41

Kolory na starej fotografii wraz  z upływem czasu bledną. Pojawiają się rysy, pęknięcia, początkowo delikatne, zaledwie przeczuwalne, niewidoczne na pierwszy rzut oka. Kontury postaci stopniowo zamazują się, co sprawia, że widoczna na fotografii osoba zanika, wtapia się w tło, staje się coraz mniej zauważalna. Czernie szarzeją, podobnie jak dramaty, tak boleśnie raniące młodych i zapalczywych. Biele stają się przyżółcone, zszarzałe, podobnie, jak bledną ekstatyczne wybuchy radości. Kontrast maleje. Postać na zdjęciu powoli, ale nieubłaganie wyciera się, jak nasze własne istnienie. Stara fotografia umiera i odchodzi razem z nami. Czasami to my odchodzimy wcześniej, innym razem wcześniej wyciera się fotografia, ale zawsze i tak kres pozostaje ten sam.